*smoczyca wróciła nad wodopój i wylądowała obok Manii, która zajadała się mięsem* Smacznego. *uśmiechnęła się do lwicy i dodała* Potrzebujesz pomocy smoka w wypełnieniu Twojej misji.

*smoczyca odwróciła się w stronę lwa* Daleko stąd, na pewno nie dostaniesz się tam bez skrzydeł. *odparła pewnym głosem Tahira*

*Spojrzał na smoczycę.*
-Jesteś mądra, uszanuję Twoją wolę. Ale przekaż mu, by więcej nie wchodził mi w drogę, bo pożałuje. *Po czym usiadł pod swoim drzewem myśląc.*

*Mania popatrzyła na smoczycę.* - Nie, że Cię nie chcę w tej wyprawie, tylko dlaczego uważasz, że nie mogę tam iść bez smoka? *Zapytała, a potem zjadła do końca mięso.* - A kiedy wyruszamy? Wolałabym jak najszybciej.

- No to możemy już teraz? *Zapytała, patrząc czy ma przy sobie mapę i kamień przyłączony do niej.*

*Mania uśmiechnęła się szeroko i zabierając dziwny kamień z różnymi wzorami i kartkę. Po chwili znalazła się na grzbiecie smoczycy.*

*Gryfica zjadła ostatni kawałek mięsa, po czym oblizała szpony. Kości zwierzęcia gdzieś rzuciła. Tymczasem nad wodopój przywędrowała Carissime. Lwica przeskoczyła kilka niewielkich skał i znalazła się przy wodzie. Zaczęła ją powoli pić. Kiedy zgasiła swe pragnienie, podniosła głowę i rozglądnęła się po okolicy. Wydawało się być dosyć spokojnie. Po chwili zauważyła odlatującą smoczycę, Tahirę, z Manią na grzbiecie. Lekko się do nich uśmiechnęła. Wskoczyła na jakiś głaz, po czym położyła się na nim. Niebo zaczęły przyozdabiać gwiazdy i granatowy kolor, trochę przypominający czarny. Lwica ponownie się rozglądnęła. Zauważyła coś wielkiego, pół ptaka, pół lwa. Przyglądnęła się dobrze zwierzęciu. Była to Athu, gryfica. Nie zauważyła Muaija. Położyła głowę na przednich łapach, po czym zaczynała zasypiać. Wiedziała, że spać powinna na Lwiej Skale, ale nie dałaby rady tam dojść, była zbyt zmęczona. Musiała się przespać tutaj, a ewentualnie w nocy wrócić na Lwią Skałę. Miała nadzieję, że przez noc nic ją nie zaatakuje. Jej oczy powoli zaczęły się zamykać, a lwica zaczęła zasypiać.*